پښتو متلونه ۳۱ – د

ـ دزروقدرپه زرګروي.
ـ دسروپيزوانه ګړنګوزوړكړې.
ـ دسلوغويانوخاونديولنډي ته ودريږي.
ـ دښمني دسرې اوردى نه مړكيږي.
ـ دشرم تيزدكونې په سروي .
ـ دشګونه پړي نه غښتل كيږي.
ـ دسپې مرګ په ګيدړاختردى .
ـ دسلوكالوموړپه سلوكالوكې نه خواريږي.
ـ درستم نوم درستم نه ښه دى.
ـ دښارنه زه راغلم دنرخ خبرې ته كوې.
ـ دسلوكالووږي په سلوكالوكې هم نه مړيږي.
ـ دسوال دژوندنه مرګ ښه دى.
ـ دسيندنه مړي چاګټلي .
ـ دسلوقصابانوونډۍ ده ..
ـ دسلوبللوځاى كيږي خوديونابللي نه. .
ـ دسيوري ونه خورمانه نيسي.
ـ دسختۍ نه څوك نه مري.
ـ دسروګلوبدمه وايه.
ـ دسوال په اوبوژرنده نه ګرځي.
ـ دسورنا چي يوپف دى.
ـ دسپي سترګې يې دي.
ـ دشكاڼه غل دي نه خس دي نه سره.
ـ دشعرمعنې دشاعرپه خيټه كې ده.
ـ دشړۍ لنګ يې وهلى دى. .
ـ دسپيورمه نه وي.
ـ دسره غمي په شان دى .
ـ دشنه اّسمان ږلۍ ده.
ـ دسرويښتان يې په كې سپين شول.
ـ دنغري په غاړه جنت غواړي.
ـ دللون كونه حساب نه ده.
ـ دشولويې پريښودل او دپروړويې راونيول.
ـ دسترخوان ته يې مه ګوره اوچولې ته يې ګوره.
ـ دشادكتلوپه ځاي مخكې ګوره.
ـ دشپې هرسړى ډاريږي څوك حال وايي اوڅوك يې نه وايې .
ـ درنګ ته مالګه مه وړه.
ـ دپسرلي باران دى.
ـ دقارون دنياده.
ـ دادپټي سردى پټى وروسته سوروردى