پښتو متلونه ۲۳ – چ

ـ چي نه کار په هغه دي څه کار ؟ .
ـ چي نه دي وي د موره داسي مه وايه چي وروره .
ـ چي نه خوری د باغه ، غم به ئې پر څه خوری غرمساغه .
ـ چي نسې تلای وابه دي خلم ، چي نه ځې څه دروکم .
ـ چي نه دي وي له ملا ، داسي مه وايه اغا .
ـ چي نه لري هلک ، هغه کور دتېغ لايق .
ـ چي نه لري سړ ي، نه دي کورت خوري نه غوړي .
ـ چي نه غواړم ، هغه مه راپېښوې .
ـ چي نه لرې پنګه ، مه کښېنه د چا د څنګه .
ـ چي نه مرم لابه واورم .
ـ چي نه دي وي د پښته ، دهغو کسانو تښته .
ـ چي نه پوهيږي د هغه دوې برخي .
ـ چي چي نواله خوري جاناز به وهي .
ـ چي نه منې د يار پندونه ، لاس به نسې پر سرونه .
ـ چي نه ځيني خلاصېږې ، بړ بړ پر ورځه .
ـ چي نوای د خدای زرونه ، د هر چا پس وه خپل کورنه .
ـ چي واورې وايه ، چي ووينې مه وايه .
ـ چي وخت د ښکار سي تازي ، اسهال سي .
ـ چي وخت د ختمې سي ، د يتيم پزه ويني سي .
ـ چي وخورې د نر لغته ، داسي به کښېنې لکه اورته .
ـ چي ودي نه پوښتي ، مه ګډيږه .
ـ چي ورور ئې نه کې ، پر ……. به ئې نه کې .
ـ چي ولاړ سې تر بلخه ، درسره ده خپله برخه .
ـ چي وويشت نه سي ، خبر به نه سي .
ـ چي وې غواړي په خوله ، نو خورې به ئې په څه ؟ .
ـ چي هوږه ونه خوري د خولې ئې بوی نه ځي .
ـ چي هوس دی ، دغونه بس دی .
ـ چي يو لور ئې تر ملا وي ، می ځني رغوه