قانون، نسبت به اتوم خطرناک تر است اگر آنرا به اهلش نسپارند!
از اینکه جامعه روز به روز سیر تحول خود را می پیماید همه این تحولات ناشی از رابطه اجتماعی و ضرورت بشری است. این رابطه ها باعث می شود تا از یک سو نیازمندی های بشری تکامل یافته مرفوع گردد، و از سوی دیگر خواسته ها و امیال و غرایض بشری این را بطه ها را بعضاً ننگین، فاسد و به هلاکت منتهی میکند.
و از این رو ضرورت است که این را بطه توسط مرجع عالیه به قید و بند در آید، در نتیجه نظم بخشی این مرابطات دولت را بوجود میآورد، و دولت در حفظ این حالت ضرورت به دساتیر دارد تا این امیال را برآروده سازد آزادی و قید را تعریف کند و را بطه ها بوجه احسن که به عدالت، امنیت و رفاه بگرایاند که آن قانون است. قانون از دید جوامع، ایدیولوژی ها و سیستم های حقوقی مختلف متفاوت می باشد، گاهی اوقات کاربرد این وسیله جوامع را سعادت بخشیده و آرمانهای بشری را برآورده می سازد اما گاهی وقت این وسیله بدست اهل شر بیافتد همانند جامعه را همانند اتوم به نابودی و هلاکت میکشاند. بالآخره سود بعضی حلقات را تامین کرده آن تعبیر سقراط را از قانون حقیقت میبخشد که میگفت: قانون وسیله بردست اقویاست برای استثمار ضعفاء. و از سوی دیگر نظم نوین جهانی و نظم شکننده قبل آن استوار بر این پدیده حقوقی همانا قانون است، اگر دولتی اعلان موجودیت میکند و اگر روابط اش را با دیگران تعریف میکند و میاید در سطح دنیا برای اهداف بزرگ و منافعش میچرخاند ضمانت اجرای آن همانا قانون و دیگر پدیده های حقوقی است .
کشور های ابر قدرت امروزی در ابتدا با درک اهمیت و جایگاه این وسیله از هوشیاری تمام کار گرفتند و برای حفظ جایگاه و منافع و شدت قساوت و پوشیده ماندن چهره واقعی شان آمدند با این وسیله دنیا را به طرز دید و اهداف شان برای مدت مدیدی رقم زدند، و با مکاری تمام امروز هرنوع لجاجت شان را تبرئه میکنند.
اگر امروز سازمان مللی وجود دارد و اگر در قالب آن شورای امنیتی وجود دارد و اگر حق ننگین وتو برای استعمارکشورهای ضعیف در قبضه کشور های قدرتمند و توجیه شرارت وجود دارد و اگر اتحادیه های وجود دارد و سازمانهای دیگر همه و همه بر اساس رابطه حقوقی که بشکل قانونی در آمده ضمانت اجرای آن تجویز های معاهدویست که از خصلت قانونی الهام گرفته است. و در سطح داخلی کشور ها، هم این وسیله توانسته قدرت نفوذی و سیاسی دسته ها و کشور ها را چه در سطح ملی و بین المللی حفظ کند. و اگر امروز پشت کردن کشورهای جنایتکار بین المللی از محکمه جنایی بین المللی وجود دارد و اگر تمرد از بانک جهانی است و اگر استعمار گرایی در وجه نوین با استفاده از حق وتو است همه و همه در دست بودن این وسیله در دست متمردان و سفاکانیست که بر کاربرد آن ماهرند و ماهرانه تلاش میکنند. و این وسیله به حدی خطرناک است که آنرا به اهل شرسپردن همینست که تمام ارزشها، باورها و مصالح را به باد فنادادن تعبیر میشود و این را تجربه ها نمایان ساخته است که در نتیجه آنها همه چیز را به نفع خود رقم میزنند. خود از داشتن و استعمال اتوم کرده خطرناک تر است.
