د ملګرتیا دېرش نښې
د مادي تمو لپاره ملګرتیا نه کوي؛ د زړه هره خبره په خولې نه راوړي؛
د خپل ملګري رازونه له نورو سره نه شریکوي؛
تر دې چې له خپل ملګري اجازه اخیستي وي؛
د خپل ملګري په بریالیتوب خوښ اوسي؛
خپله هم خبرې کوي او د ملګري خبرو ته هم غوږ نیسې، نه دا چې یوازې خپله خبرې کوي؛
هیڅکله د هغه پسې خبرې نه کوي؛
په خوښۍ او خپګان کې ورسره وي؛
د هغه د مثبتو ټکو قدردانی کوي؛
که له خپل ملګري څخه ګیلهمن شي مودې صبر کوي تر څو چې مناسب وخت کې ورسره هر څه خلاص کړي؛
د خپل ملګري ډالۍ په ښو الفاظو ستایي، تر دې چې د ډالۍ له ارزښت نه د ده ادبیات لوړیږي؛
د نورو پر وړاندې د هغه احترام کوي؛
له خپل ملګري سره په نرمۍ او ارامۍ خبرې کوي؛
له «بښنه غواړم» ډیره استفاده کوي؛
د خپل ملګري په بدۍ سترګې پټوي؛ که د بدیو اندازه ډيره شوه نو مقابل لوری نور نو ملګری نه دی؛
تر څو چې کولای شي خپله ژبه کنترول کې ساتي، ځکه د ژبي پرهر نه رغېږي؛ له ضرورت پرته د ملګري کارونه له نورو سره نه شریکوي؛ په خپلو کړو وړو کې تر ډیره محتاط وي؛ د خپلو کړو وړو او خبرو نتایج محاسبه کوي؛ په اوږدمهاله ملګرتیا باور لري؛ د خپل ملګري د بریا لپاره کوښښ کوي؛ که کومه خبره ورته ګونګه وي نو د وضاحت لپاره پوښتنه کوي وروسته قضاوت؛ د غوسې په اوج کې خپل ادبیات له لاسه نه ورکوي؛ د ملګري له ملګرتیا ناوړه استفاده نه کوي؛ که د کومې پیښې کیسه ورته نقلوي نو په بشپړ ډول یې نقلوي دا نه چې خبرې یې ژوولې وي؛ په ډالیو یې نازوي؛ د مال او نورو ځاني ګټو لپاره هغه سره خیانت نه کوي؛ که څه ویل غواړي نو صبر کوي، خبره په خپل موقع کې کوي؛ د هغه حساسیتونه درک کوي؛ ملګرتیا د کتاب مثال لري: کلونه وخت نیسي تر څو جوړه شي خو اورلګید یې په څو ثانیو کې له منځه وړي.
یو هوښیار وایي: خپلو زامنو ته د نویو ملګرتیاو جوړولو او د زړو د پاللو چل ورزده کړئ، که نوې ملګرتیا جوړول سپین زر ده نو زاړه پالل سره زر ده.
د کلکې ملګرتیا اصول وروښیئ چې هغه امانتداري، ګډون او ورکړه ده:
۱- امانتداري: یعني له یوه ملګري سره د بل مال، اولاد، خبرې او اسرار امانت دي.
۲- ګډون: یعني یو به له بل سره خپل غمونه، دردونه، خوشالي او خپګان ګډوي.
۳- ورکړه: یو ملګری به بل ته له خپل وس سره سم هیڅ ډول ورکړه او مرسته نه سپموي.
